zondag, maart 23, 2008

Eigen werk 18

Ik ben een beetje aan het worstelen met mijn laatste schilderij. De achtergrond is goed gelukt, maar het personage dat erop staat ben ik nu al voor de 4de keer aan het herdoen. De eerste versie was nog de beste, maar mijn leraar vond het toch niet vlot genoeg geschilderd. Dat heeft me aangezet om mijn schetsboek te heropenen en wat te oefenen. Het resultaat zie je hiernaast en ook hier. Ik heb gewoon de basiskleuren op mijn palet gedaan en ben zonder schets beginnen schilderen. De techniek is nat-in-nat. Het is erg leuk om doen, het geeft een erg materieel gevoel. Alleen als het beeld te complex is om los uit te hand te schilderen is de lol eraf, het komt er dus op aan om een doenbaar beeld te gebruiken. Wat vinden jullie ervan? Techniek: acryl op papier. Afmetingen: A3.

Labels:

woensdag, maart 12, 2008

De beste kunstboekhandel

De beste kunstboekhandel in België is natuurlijk de Copyright. Maar welke is de beste ter wereld? Het lijkt onwaarschijnlijk, maar de kunstboekhandel onder de kunstboekhandels ligt gewoon in Keulen. De zaak heet Walther König Buchhandlung. Twee verdiepen en muren tot vier meter hoog gevuld met de meest exquisiete kunstboeken (foto). Ik doe altijd volgende test: zoek een monografie gewijd aan een vertegenwoordiger van de Neue Leipziger Schule. Boeken over Neo Rauch vind je soms elders nog, maar een boek over Schnell of Baumgärtel of Weischer? Nergens anders, maar hier dus wel. En pas op, de Neue Leipziger Schule is geen louter Duitse maar een internationale stroming in de schilderkunst. Elke kunstboekhandel die zichzelf respecteert zou er een boek over in huis moeten hebben. Gelukkig heeft de zaak nogal wat filialen. Er zijn er een pak in Duitsland (o.a. in Berlijn), maar vooral van belang zijn de filialen in Londen. En dan meer bepaald de afdeling aan Charing Cross Road, het bijhuis in The Serpentine Gallery is wel heel bescheiden. Walther König geeft ook zelf kunstboeken uit en verzorgt nogal wat catalogusuitgaven, o.a. die van het Louisiana Museum in Denemarken. Wat ik er bij mijn bezoek een paar weken terug gekocht heb? Wel, uiteraard een boek van David Schnell. En één van de weinige boeken over Neo Rauch die ik nog niet in mijn bezit had, nl. de catalogus van een expo in Malaga van 2005. Een ander boek dat nog ontbreekt in mijn collectie heb ik maar daar gelaten, meer bepaald een boek met acht originele litho's van Neo Rauch. Ik heb zelfs niet durven vragen om het te mogen inkijken. Normaal voor een boek dat 12.000 Euro kost, denk ik. Gelukkig waren de litho's ook te zien op de expo van Neo Rauch in Brühl, dat moet voorlopig maar volstaan...

Labels:

vrijdag, maart 07, 2008

Gestolen tijd

Onlangs stond ik op de academie toch wel voor een gesloten deur zeker. We hadden bericht gekregen dat we zaterdagmorgen op de Dag van het DKO in het centrum van Gent werden verwacht. Maar ik had daar niet aan vastgeknoopt dat de ateliers niet toegankelijk zouden zijn. Ik zag het mij wel een paar uur rooien zonder de hulp van mijn leraar, maar helaas. De DKO manifestatie begon te laat om nog op tijd terug in Brussel te zijn, dus moest ik een andere activiteit bedenken. In zo’n omstandigheden is er gelukkig altijd onze trouwe vriend het museum. Al vlug stond ik dus in het Museum voor Schone Kunsten, waar ik als academiestudent voor het symbolische bedrag van 1 euro en 20 cent werd toegelaten. Ik was al eens in het vernieuwde museum ter gelegenheid van de tentoonstelling British Vision die toen ongeveer de helft van het museum in beslag nam. Dit ten nadele van de vaste collectie, die nu terug over het ganse museum verspreid is. Ik had de vernieuwde zalen toen al danig op prijs gesteld, maar nu heb ik pas echt hoogte gekregen van het resultaat van de verbouwing. Het museum is terug wat het ooit was: een tempel ter verering van de Schone Kunsten. Dat was ten tijde van Jan Hoet wel even anders, in de halfronde ruimte waar nu terug de traditionele beeldhouwkunst gevierd wordt stond twintig jaar geleden een vliegtuig van Panamarenko en ergens anders in het museum zag ik ooit een beeld van Maurizio Cattelan dat de paus uitbeeldde die door een meteoor was getroffen. Het museum zag er toen al afgeleefd uit, Gent heeft lang moeten wachten op een plek die zijn collectie Schone Kunst waardig was. Alles ziet er nu echter pico bello uit. De dakvensters geven terug licht, de muren hebben passende kleurtjes, er zijn bewakingscamera’s en je voelt de klimaatcontrole aan je gezondheid vreten. Ook de buitenkant heeft terug het aanzicht van een tempel, vooral de mooi gerestaureerde friezen vallen op, alle vogelpoep is deskundig verwijderd. De vaste collectie komt beter tot zijn recht dan ooit. Het is een burgerlijke collectie, typisch voor het Gent van rond de eeuwwisseling denk ik. Er zijn wat impressionisten en symbolisten te zien (mooie werken van Emile Claus), er zijn toffe werken van James Ensor (onder andere een glazen kooi met een tekening van de Intocht van Christus in Brussel), heel veel Latemse school en expressionisme (mooie dingen van Gustaaf van de Woestijne) en zowaar een paar surrealisten (er hangt zelfs een Magritte). Maar er is ook oude kunst en die is niet te versmaden. Enorm veel barokwerk, onder andere een Rubens (Franciscus van Assisi ontvangt de stigmata), meerdere Anthony’s Van Dyck (bv. Jupiter en Antiope) en ook Jacob Jordaens. Mooie portretten van o.a. Frans Hals en Cornelis Vos. Uit de tijd van de Romantiek hing er een zeer mooi portret van Géricault (portret van een kleptomaan). Onderweg kwam ik ook nog een werk van Corot tegen, de favoriete landschapschilder van mijn leraar. Een collectie van wereldformaat zullen we maar zeggen zeker, op het gevaar af van voor chauvinist te worden uitgemaakt. In elk geval een collectie waaruit je veel kan leren over de kunstgeschiedenis, een terugkeer naar het museum als educatief walhalla. Bekijk in dat verband zeker ook de schitterende website. En wist je dat alle schilderijen, ja allemaal, virtueel te bezichtigen zijn op www.vlaamsekunstcollectie.be?

Labels: