Tijd voor Hasselt

Ik haat het obligate winkelen op zaterdag, maar als er ook een leuke tentoonstelling af kan ben ik vlug omgepraat. Bestemming was dit keer Hasselt, de vijfde winkelstad van Vlaanderen. We kochten er thee en een mooie draagbare radio, hoewel we eigenlijk op zoek waren naar een vuilbak voor de keuken en andere nuttige dingen. De expo ging door in Z33 onder de titel The Suspended Moment. Ik had begrepen dat de tentoonstelling iets met tijd te maken had en vond daarin een extra motivatie omdat Jessie’s werk daar ook over gaat. Bij een aantal werken was de referentie heel duidelijk, bij andere moest je er de brochure op nalezen om de link te zien. Beide gevallen deden zich voor bij Naoya Hatakeyama. Die toonde mooie foto’s van explosies in steengroeves, een verwijzing naar het abrupt stopzetten van miljoenen jaren geologische tijdrekening. Foto’s van stedelijke landschappen genomen door een beregende autoruit waren minder zelfverklarend, maar in ieder geval zeer mooi om naar te kijken. Blijkt dan dat de titel ervan, Slow Glass, verwijst naar een science fiction verhaal waarin een nieuwe glassoort toelaat om in het verleden te kijken. Een mooie uitleg toch? En zo waren er nog tal van andere duidelijke/onduidelijke maar toch erg leuke werken te zien: kleine sculpturen van Karin Sander gemaakt door een machine d.m.v. een 3D-opmeting van een menselijke figuur, schilderachtige foto’s van Jörg Sasse die eigenlijk gemanipuleerde amateurfoto’s blijken te zijn, een werk van Fabien Rigobert gebaseerd op een fotoreeks die door interpolatie is omgezet in een film. Ook werk van meer bekende kunstenaars: stills van stromend water van Roni Horn, portretten van Jeff Wall, een do-it-yourself performance van Erwin Wurm. Dus de werken hadden allemaal iets met tijd te maken, maar waarom? Een artikel over de expo in de krant maakte veel duidelijk. Blijkt dat de werken uit de collectie komen van de Nederlandse verzamelaar Han Nefkens. Die verzilverde ooit zijn aandelen om er hedendaagse kunst mee te kopen, voorwaar een mooi gebaar! De man is bovendien seropositief en weet dat hij ondanks de medicijnen geen tijd te verliezen heeft. Kunst is voor hem een manier om de tijd stil te zetten, vandaar dus de titel The Suspended Moment. Het feit dat er voornamelijk foto’s in de collectie zitten past eveneens in dat concept. Enfin, het heeft ons in elk geval weer een mooi moment opgeleverd. En voor wie daar ook zin in heeft: de expo loopt nog tot 22 april. Tijd genoeg dus!