Schilder van de week 4
Is houtskool de nieuwe verf? Zoveel kunstenaars ken ik nu ook weer niet die met dat materiaal werken. Maar ik ken er toch minstens twee. Meer bepaald: Marcel Van Eeden en Rinus van de Velde. Beiden bereiken ze er een plastisch resultaat mee dat de mogelijkheden van verf evenaart en op sommige vlakken zelfs overtreft.
Je kan er zowel scherpe lijnen mee zetten als zachte overgangen mee maken. Het resultaat oogt zowel grafisch als picturaal. Van Eeden werkt eerder klein, de formaten die van de Velde hanteert zijn veel groter. Beiden zetten tekst op of meestal onder het beeld. Bij van de Velde sorteert dit ontegensprekelijk een komisch effect. Het werk op bijgaande foto is een mooi voorbeeld daarvan: de tekst suggereert dat een gigantische hoop ballonnen wordt ingezet om iets van iemand te bekomen. Nog een typisch voorbeeld: het beeld van iemand die in woede uitbarst met als onderschrift "Are there still sculptures available", of dieren in de dierentuin met daaronder de tekst "Most of them were born like this". Erg origineel is de aanpak met onderschriften nu ook weer niet, ik moest direct denken aan het werk van Raymond Pettibon. Ook de tekeningen van van Eeden zijn ondertiteld, al dient het in zijn geval een ander doel. Ze versterken het nostalgisch gehalte van het beeld ipv het te relativeren. Van Eeden gebruikt immers enkel beeldmateriaal van voor 1965, zijn geboortejaar. Zo tracht hij zijn "hiervoormaals" af te beelden. Ineens schiet mij nog een houtskoolkunstenaar te binnen: Michael Dans. Ik zag onlangs werk van hem op de expo Un-Scene in Wiels. Bij zijn werk moet ik niet zozeer aan schilderen denken maar eerder aan grafiek. En je hebt natuurlijk ook Tilo Baumgartel, hoewel die in hoofdzaak schilderijen maakt. Hoe dan ook dringt zich bij mij volgende conclusie op: houtskool is een kunstenaarsmateriaal met toekomst.
Je kan er zowel scherpe lijnen mee zetten als zachte overgangen mee maken. Het resultaat oogt zowel grafisch als picturaal. Van Eeden werkt eerder klein, de formaten die van de Velde hanteert zijn veel groter. Beiden zetten tekst op of meestal onder het beeld. Bij van de Velde sorteert dit ontegensprekelijk een komisch effect. Het werk op bijgaande foto is een mooi voorbeeld daarvan: de tekst suggereert dat een gigantische hoop ballonnen wordt ingezet om iets van iemand te bekomen. Nog een typisch voorbeeld: het beeld van iemand die in woede uitbarst met als onderschrift "Are there still sculptures available", of dieren in de dierentuin met daaronder de tekst "Most of them were born like this". Erg origineel is de aanpak met onderschriften nu ook weer niet, ik moest direct denken aan het werk van Raymond Pettibon. Ook de tekeningen van van Eeden zijn ondertiteld, al dient het in zijn geval een ander doel. Ze versterken het nostalgisch gehalte van het beeld ipv het te relativeren. Van Eeden gebruikt immers enkel beeldmateriaal van voor 1965, zijn geboortejaar. Zo tracht hij zijn "hiervoormaals" af te beelden. Ineens schiet mij nog een houtskoolkunstenaar te binnen: Michael Dans. Ik zag onlangs werk van hem op de expo Un-Scene in Wiels. Bij zijn werk moet ik niet zozeer aan schilderen denken maar eerder aan grafiek. En je hebt natuurlijk ook Tilo Baumgartel, hoewel die in hoofdzaak schilderijen maakt. Hoe dan ook dringt zich bij mij volgende conclusie op: houtskool is een kunstenaarsmateriaal met toekomst.
Labels: Schilders
0 Comments:
Een reactie posten
<< Home