Vergeet Antwerpen, vergeet Knokke, vergeet Watou

Er was een tijd dat Brussel niet voorkwam in het rijtje Belgische kunststeden. Toch niet als we kunst verengen tot actuele kunst, ik ben nu eenmaal een paard met oogkleppen. Steden of zelfs dorpen die altijd weer genoemd worden zijn Antwerpen, Knokke en Watou. Er zijn musea, galerijen en/of kunstfestivals. In Antwerpen komt dat door de vele loft's, waarvan de hoge en witte muren smeken om een hedendaags schilderij. Knokke heeft dan weer een massa villa's waarvan het zicht op zee niet volstaat om de bewoners te bekoren, zij willen ook actuele kunst maar dan liefst van een bekende naam. Watou komt louter toevallig in het rijtje voor, het telt één liefhebber van hedendaagse kunst maar wat voor één (hij schrijft ook gedichten). Wel, vergeet Antwerpen, Knokke en Watou (en ook Deurle for that matter): Brussel is nu aan zet. Er is een centrum voor actuele kunst (Wiels), er zijn galerijen (meer internationale galerijen dan in Antwerpen) en er is een jaarlijkse kunstbeurs (Art Brussels). Hoe dat komt? Omdat Brussel een wereldstad is zeker. En er is natuurlijk geen enkele eurocraat die het zich kan permitteren om geen schilderij van een hedendaagse kunstenaar aan de muren van zijn loft of villa (of is het loft èn villa) te hebben. Enfin, tot zover deze chauvinistische uitschuiver. Want eigenlijk wou ik het gewoon over Art Brussels 2009 hebben. Een knappe kunstbeurs. Internationale uitstraling, veel Belgische galerijen maar ook een niet onaardig aantal uit Parijs, Londen, Berlijn, New York. De schilder- en tekenkunst doet het beter dan ooit, mijn indruk is wel dat de fotografie achteruitgaat. Ik heb mooie werken van bekende namen gezien: Marcel Van Eeden bij Zink, Stephan Balleux (foto) en Hell'o monsters bij Think 21, Jan De Vliegher bij Zwart Huis (foto), Joris Ghekiere bij Koraalberg, Ronald Ophuis her en der, Baumgärtel bij Kleindienst, Dondeyne bij Transit, Folkert De Jong (foto) bij André Simoens Gallery, Robert Devriendt bij Baronian Francy, Jan Van Imschoot bij Moser (foto), Baldessari en Koen Vanden Broeck bij Greta Meert, Nick Andrews en Bervoets bij De Zwarte Panter, de schilders van Chinese Contemporary (ik kan hun namen zelfs niet opschrijven). Een grote verassing voor mij waren de aquarellen van Hans op de Beeck. Ik kende de man toch vooral van zijn intrigerende maquettes, wist ik veel dat hij zo mooi kon schilderen. Er hingen twee zwart-wit exemplaren bij Xavier Hufkens (foto en foto). Nog een verassing was een schilderij van Kamagurka. Ik vind zijn werk normaal gezien verschrikkelijk, maar nu stuitte ik op dit schilderij. Het is op een digitale ondergrond geschilderd, maar dat is in dit geval een meerwaarde. Het dorpje op het schilderij lijkt regelrecht gehallucineerd met dat stralingsaura errond. Een tegenvaller was de solo-show van Cindy Wright. Ik weet zelfs al niet meer juist wat er op de werken stond. Onder andere een schedel denk ik. Ik hield net zo van het (mensen)vlees op haar schilderijen, iets waar haar hyperrealistische schilderstijl zich bijzonder goed toe leende. Het was ook zo'n hedendaags onderwerp, dit in tegenstelling tot bv. een schedel (is er een meer afgezaagd onderwerp in de schilderkunst?). En dan nu, tara, de ontdekkingen. Ik som ze voor u op, klik op de link indien aanwezig om te achterhalen waarom het ontdekkingen zijn. Rinus Van de Velde bij Zink (houtskooltekeningen à la Marcel Van Eeden, maar groter), Karel Wouters bij Crown Gallery, Katharina Grosse (groot en felgekleurd abstract) en Gabi Hamm bij Conrads, Miriam Vlaming bij Mertens (foto), Sam Salisbury bij Rodolphe Janssen, Erik Sandberg bij Conner, Dan Coombs bij Fred, Carter bij Salon 94, Steve Viezens (vreemde dieren en mensen, foto) en Sebastian Nebe (mensen in vreemde situaties, foto) bij Kleindienst, Adam Leech bij Hoet-Bekaert, Amanda Besl en Colen Cook bij Areoplastics, Bernard Tullen bij Triangle Bleu, Lisa Sanditz en Angela Dufresne bij C.R.G. (foto), Jorma Puranen bij Anhava, Till Gerhard bij Galleri K, Enrique Marty bij Deweer, Ida Tursic bij Pietro Sparta, Henry Darger (outsider-art) bij Edlin, Melissa Gordon bij Boesky, Ivan Andersen en Brigitte Waldach bij Bjerggaard. Zie, dat doe ik nu graag. Mijn ontdekkingen aan de mensen meedelen, of gewoon het ontdekken op zich, tout court. Dat blijft toch interessant aan kunstbeurzen, nieuwe kunstenaars leren kennen. Naast het kopen van dure schilderijen natuurlijk voor op onze loft...