Kunstenaars aan de top

In De Morgen stond onlangs een berichtje over de top-100 van de belangrijkste hedendaagse kunstenaars, opgesteld door het internationaal kunstblad FlashArt. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt toen de nummer één Wilhelm Sasnal bleek te zijn, een onbekende voor mij. Althans dat dacht ik, want toen ik zijn naam opgoogelde bleek er een link naar het Muhka bovenaan te staan. En inderdaad, het Muhka bezit werk van hem en ik herkende een paar dingen die ik een jaar of zo geleden al had gezien. Knap werk in ieder geval. Maar wie zou er nog in de lijst staan? In het artikel in De Morgen werden nog een paar namen genoemd, maar ik wou de volledige top-100 zelf wel eens bestuderen. Uiteraard zet FlashArt die niet zomaar on-line, kwestie van hun boekske verkocht te krijgen. In het nummer in kwestie, dat overigens ook een prachtig artikel over Michael Borremans bevat, staat dat het eigenlijk om twee top-100’s gaat nl. een opgesteld door gezaghebbende critici en curators en een samengesteld door belangrijke galerijen. In allebei staat Wilhelm Sasnal bovenaan, maar er zijn interessante verschillen. In de eerste top-100 komen amper drie namen mij bekend voor, nl. Olafur Eliasson (de maker van de zon in de Tate Modern), Matthias Weischer (van de Neue Leipziger Schule) en Kutlug Ataman (wiens video’s deze zomer nog in het Muhka te zien waren). Maar namen zeggen natuurlijk niet alles, ik had tenslotte ook Wilhelm Sasnal niet onmiddellijk herkend. In de top-100 van de galerijen duiken al meer bekenden op: naast alweer Eliasson en Weischer ook Peter Doig, Yoshimoto Nara en Neo Rauch (alle maal schilders!) en verder zelfs een aantal Belgen: Michael Borremans op 17, David Claerbout op 50 en Hans Op de Beeck op 57. Zijn de critici toch iets meer avant-garde dan de galeristen? Galerijen lijken toch voor meer gevestigde waarden te kiezen. Misschien zit daar een soort commerciële traagheid achter, een galerij investeert in haar kunstenaars en heeft er belang bij die te blijven aanprijzen. Een criticus kan wat dat betreft meer wispelturigheid aan de dag leggen en bij wijze van spreken elk jaar van gedacht veranderen. Het was trouwens ook leuk om te zien aan wie men gevraagd heeft om de lijst samen te stellen. Niet minder dan 100 critici en 100 galerijen hebben meegewerkt. Ook hier weer een aantal Belgen. Bij de critici Bart de Baere (van het Muhka), Luk Lambrecht (van Knack) en Dieter Roelstraete (Muhka en Andere Sinema) en bij de galerijen Annette De Keyser, Hoet-Bekaert, Stella Lohaus en Zeno X. De Belgen draaien goed mee in de internationale kunstscene als je het mij vraagt. Tot slot nog dit: voor wie image-hopping leuker vindt dan name-dropping, de top 100’s zullen jaarlijks in kunstboekvorm worden uitgebracht.