Eigen werk 19

De beste acrylverf vind je zeker niet bij Talens. Je betaalt er een stuk minder voor maar toch vraag ik me af of je met een duurder merk als bijvoorbeeld Golden niet beter af bent. Daar zit zoveel pigment in de verf dat je er gewoon minder van nodig hebt. Bovendien krijg je onversneden pigmenten in plaats van mengsels die de oorspronkelijke kleur slechts benaderen. Het zou me daarom niet verbazen dat vooral amateur schilders Talens verf gebruiken. Zij zijn minder kwaliteitsbewust en willen bovendien een scherpe prijs. De amateurschilders vormen ook een veel grotere groep dan de professionals, wat de prijs natuurlijk nog verder drukt. Iets wat die stelling zeker kracht bijzet is de Talens wedstrijd. Die richt zich expliciet tot de amateur schilder. Hoewel ik geen Talens verf gebruik, voelde ik mij aangesproken en besliste om dit jaar eens deel te nemen. Gezien de lage kwaliteit van de winnende werken gedurende vorige jaren dacht ik makkelijk door de voorronden te geraken. Vol goede moed ging ik het doek van 50 op 50 halen. Dat moest verplicht gebuikt worden, ondanks de moeilijkheden van een vierkant formaat. Thema was "Vreemdgaan toegestaan". Ruim te interpreteren, zowel met de gebruikte materialen als met het onderwerp kon een bevreemdend effect worden beoogd. Zelf zocht ik het in het onderwerp. Ik wou al lang iets aanvangen met de "Drie gratieën" van Rubens. Dat schilderij hangt in het Prado in Madrid en zo kwam ik op het idee om de dames te laten ontsnappen naar Benidorm en ze daar in een hotelzwembad te posteren. Het resultaat zie je hiernaast, titel is "Vamos a la playa", kwestie van het "gaan" in "vreemdgaan" in de titel te krijgen. Toen ik de andere werken in Kunsthart zag hangen meende ik werkelijk een zeer goede kans te maken. Helaas, pindakaas. Anderen werden geselecteerd. Zou de jury amateuristisch te werk gegaan zijn? Of moest juist echt amateuristisch werk worden voorgetrokken? Misschien had ik wel teveel mijn best gedaan? Het juryverslag maakt mij alvast niet veel wijzer. Ook op de organisatie zijn een paar dingen aan te merken. De meeste schilderijen hingen scheef omdat ze één oogvijs als ophangsysteem hadden. Een werk hing zelfs omgekeerd, iets waarop ik de organisatie nog gewezen heb. Waarna mij nota bene werd gevraagd om te helpen bij het omdraaien van het ophangsysteem. Zal ik het zeggen Walter? Ja, ik doe het toch: een amateuristische wedstrijd, die Talens wedstrijd! Of ben ik echt een slechte verliezer?