Schilderskoorts

Toen ik 's avonds thuis kwam van de expo Leve de schilderkunst in Rotterdam had ik 39,4 graden koorts. Dat kwam zonder twijfel door al die goede schilderijen die we hebben gezien, je wordt daar warm van. De tentoonstelling bevatte enkel figuratieve werken van na 2000. Interessant was het kaleidoscopisch karakter. Van elke kunstenaar kreeg je meestal maar één werk te zien, maar er waren zeer veel kunstenaars. Van heel wat onder hen had ik nog nooit gehoord. Zo heb ik aangenaam kennis gemaakt met o.a. Tai-shan Schierenberg (portretten à la Lucian Freud), Terry Rodgers (schilderijen van kinky feestjes), Wolfgang Ellenrieder( wat je al niet met stock foto's kan doen), Pat Andrea (menselijke figuren als poppetjes), Bas De Wit (opvolger van Francis Bacon?). Ook met de bekenden was het een aangenaam weerzien. Zo hing er een prachtig werk van Neo Rauch op papier (Nerv), er was een schilderij van Eric Fischl uit de Krefeld reeks en van Markus Muntean en Adi Rosenblum hing er een indrukwekkend schilderij in de typische stijl en met ondertitel. Niet alle bekende schilders waren echter goed vertegenwoordigd, van sommigen hing er echt een flutschilderijtje. Van Sasnal bv. en ook van Lucian Freud. Het kan alleen maar meer volk trekken moeten de organisatoren gedacht hebben. We moeten wel nog willen terugkomen natuurlijk, dergelijke dingen werken averechts. Grappig was de nevententoonstelling met schilderijen uit Kollywood (de Tamil versie van Bollywood). Rechttoe rechtaan schilderkunst die de grote emoties uitbeeldt (angst, woede, liefde... ). Vreemd wel dat de auteurs van de schilderijen onvermeld blijven. Toen we het museum verlieten zijn we niet ver meer geraakt: galerij Witte De With is vlakbij de Kunsthal en ook het museum Boijmans Van Beuningen was binnen handbereik. Bij De With hebben we o.a. video's van Jesper Just bekeken, een verademing na al die schilderijen. Leuk toch dat een video je bij de hand neemt en tijd heeft om een verhaal te vertellen. Boijmans van Beuningen was er daarna voor mij teveel aan, de koorts begon toen echt wel door te wegen. Ik herinner mij niettemin toch een paar mooie werken van Frans Hals en olieverfschetsen van Rubens. Plus een grappige ingreep van Maurizio Cattelan, nl. een man die in het midden van een zaal uit de vloer komt piepen. Of was ik aan het ijlen?