zaterdag, augustus 05, 2006

Synesthetica


Zie jij ook psychedelische kleuren en vormen als je een bord soep eet? Of vind je de schilderijen van Rubens ook zo lekker ruiken? Misschien lijd je dan wel aan synesthesie, een hersenaandoening die momenteel danig in de mode is. Concreet gaat het om zintuigelijke verwarring: kleuren horen, geuren smaken, klanken voelen etc. Tot 1 op 500 personen zou ermee te maken hebben, waaronder - uiteraard- menig artiest. Zo gaf dj Sven Van Hees onlangs toe zijn gebrek aan muzikale opleidng te compenseren door een uitgebreide kleurenkennis. Elk instrument heeft een kleur en door deze kleuren harmonisch met elkaar te combineren creëert hij als vanzelf een goed klinkend nummer. Dat ook het omgekeerde werkt is in de beeldende kunst al meermaals aangetoond. Zo vertaalde Wassily Kandisky de muziek van Arnold Schönberg in abstracte schilderijen en kunnen we Jackson Pollock gerust beschouwen als de visuele vormgever van de Swing. Als toeschouwer zonnebaden we in het licht van de oranjerode doeken van Mark Rothko, of krijgen we koude rillingen bij de groteske naakten van Lucian Freud. Aan mijn eigen zintuigelijke cross-overs heb ik bij het schilderen nog maar weinig gehad. Je kan op beeldend vlak niet veel aanvangen met eten dat smaakt naar plasticine of met muziek die klinkt als schuurpapier. Maar ik kan nog altijd mijn autistische neigingen in de strijd werpen, artistiek gezien een echte goudmijn naar het schijnt. I'm an excellent driver.

3 Comments:

Anonymous Anoniem said...

Interessant. De term ken ik alleen van de taal, vooral van de poëzie. Met beeldende kunst voel ik zoiets niet, maar een bepaald werk kan me wel emotioneel raken. Zo heb ik wel eens gehuild bij een zelfportret van Goya. Geert, het zal wel een grapje van je zijn, maar ik zie in jou niet echt autistische trekjes. Misschien zou je kunnen zeggen dat je werk iets vervreemdends heeft: met de gekloonde dieren enz. Verklaar je nader... De plaatjes bij de website over autisme vond ik overigens heel mooi.

11:08 p.m.  
Blogger Geert Thijs said...

Een schilderij kan me ook echt raken, maar dat valt buiten de klassieke zintuigelijke waarneming denk ik (zien, horen, ruiken, smaken en voelen). De verwijzing naar autisme is maar een grapje. Het schijnt wel zo te zijn dat autistische mensen soms erg goed zijn in het creëren van beeldend werk. Klopt dat? Ik wil alleen maar zeggen dat we de zaken niet moeten omdraaien, het is niet omdat je synesthesie of autisme of wat dan ook hebt, dat je per definitie een goed schilder bent.

9:23 a.m.  
Blogger Kameeri said...

Autisme en synesthesie blijken wel iets van verwantschap te hebben... maar of je als synestheet nou beter gaat schilderen? Ik gebruik mijn synesthesie nooit bewust bij het schilderen. Aangezien het inderdaad de laatste tijd zoveel in het nieuws is, moet ik dat misschien maar eens gaan doen :-)

10:39 p.m.  

Een reactie posten

<< Home